Pijn is fijn!

Lieve vrienden van zangwerkplaats enschede,

ik heb het superdruk gehad de afgelopen maand: Ida Kelarova – weekend, Singing for Peace in Enschede, Sing&Play voor UKED.nl, Soul Singing Sunday en een wereldzang-workshop op Blijburg, familieweekend …. en nu eindelijk gisteren een hele dag NIX. Deze NIX-dag heeft me direct geïnspireerd voor mijn onderstaande nieuwe blog: Pijn is fijn! Ik houd ontzettend van doordenken en doorvoelen. En dat deel ik graag met jullie. Helemaal onderaan, na de blog, staat mijn activiteitenaanbod voor de komende tijd! Wereldmuziek en Jazz zingen en ukelele spelen. En dat allemaal in groepen met fijne mensen en een fijne veilige sfeer, waar je fouten mag maken, mag lachen en vooral iets leren.

Pijn is fijn!

Klagen is niet bepaald netjes in Nederland (en in Duitsland ook niet). Er zijn allemaal lelijke woorden voor, zoals piepen, zeuren, jammeren. Maar als je alleen bent, mag je gelukkig jammeren en klagen zoveel je wilt. Dan ben je gewoon aan het verwerken en aan het reflecteren. Dat is prima. En belangrijk!

Want als je je emotionele en lichamelijke pijnen opmerkt en kijkt, wat ze je willen vertellen, dan ben je altijd goed op de hoogte van hoe het nou echt met je gaat. Dat betekent natuurlijk niet, dat je bij de kleinste pijn al moet klagen, jammeren, zeuren en dan stoppen, met wat je bezig was. Maar wél registreren, dat de pijn er is en er bewust van zijn, dat je ziel je iets wil vertellen. Want jou ziel communiceert via de emoties met jou. Je emotie, je gevoel is niet bedoeld als een toestand, waarin je dagen zult blijven hangen, je gevoelens zijn jou persoonlijke microklimaat, jou persoonlijke wisseling van warm, koud, windstil of windstoten, zon of regen, onweer en ga zo maar door. Talloze scenario’s binnen je microklimaat zijn mogelijk en bepalen, of vandaag de juiste dag is om te zaaien of te oogsten, onkruid te wieden of uit te rusten.

Daarbij komen de emoties van de mensen om je heen. Ook hun zijn onderhevig aan hun eigen persoonlijke microklimaat, daarom zullen jou vandaag andere adviezen geven als morgen. Al zijn maar weinig mensen zich hiervan bewust. De waarde van gevoelens en emoties is in onze samenleving zwaar onderschat. Ikzelf ben opgegroeid met het idee, dat gevoelens iets zijn, dat je belemmerd in je dagelijkse doen. Ze houden je af van de dingen, die moeten gebeuren. Gevoelens storen en daarom kun je ze beter verdringen, je ervan afleiden, er vooral NIET naar luisteren en niet geloven in wat ze je steeds maar weer willen in fluisteren. En dat lukt de meeste mensen best goed, tot de dag komt, dat de onderdrukte gevoelens als een golf over je heen spoelen en sterker zijn geworden, dat je geconditioneerde gedrag. Burn out, depressie, psychose, maar ook onverklaarbare lichamelijke pijnklachten gaan er dan voor zorgen, dat je eindelijk de tijd om te voelen neemt. Je ziel, je lijf en je geest horen in contact met elkaar te zijn, daarom stuurt de ziel steeds sterkere signalen, wanneer je haar ignoreert.

Onze essentie, onze ziel, is onvoorwaardelijke liefde. Als je daarmee bewust in contact bent, dan ben je vervuld van liefde. Dat betekent niet, dat je leven gemakkelijk is, dat er altijd leuke dingen gebeuren, dat er altijd iemand voor je zorgt en dat je altijd lacht. Maar het is ook niet saai. Je bent altijd vervult, je leven is intens en je houdt van het leven. Ook als er pijn, woede, jaloezie of zelfs wraakzucht in je omgaan. Je aanvaard deze gevoelens, ze stormen even door je heen en later is het weer rustig in je.

Wanneer is toch de mythe ontstaan, dat de liefde lijkt op een lekker gebakje? Altijd lekker, en je kunt het pakken, wanneer je er zin in hebt. Als we een leven zonder oorlog willen, zullen we moeten accepteren, dat de zogenaamde negatieve gevoelens ook bij een vredig/liefdevol leven horen. Regen, onweer, droogte, hitte – zonder deze schommelingen in het weer kunnen de planten niet groeien. Net zo is het in ons persoonlijke microklimaat. Wanneer we de negatieve emoties, de regen, niet in ons microklimaat willen hebben, dan verdrogen wij van binnen. Hetzelfde geld, wanneer onze zogenaamde negatieve emoties alsmaar buiten gooien en op andere projecteren in vorm van verwijten, schuldtoewijzingen, onder druk zetten. Ook dan missen we de voedende regen binnen in ons.

Maar wat blijft dan nog over ? Als je je pijn niet op iemand anders wilt projecteren, maar ook niet wilt verdringen?  Creëren vanuit je pijn. Dat blijft over. Niets is zo inspirerend als pijn. De feniks, die uit de as herrijst. De pijn als iets positiefs ervaren en omarmen, omdat het een uiting van je ziel is. Dat blijft over. Hier neergeschreven als woorden ziet het er klein en onbenullig uit. Want een geschreven woordje kan nooit de grootsheid van diepe PIJN uitdrukken. Echte, tot diep in je ziel gevoelde, hopeloze pijn. Hopeloos zolang je in de kern van de pijn zit. Als je er lang genoeg inzat, dan groeit juist vanuit daar weer de inspiratie, de hoop, de levensenergie.      Zingen, huilen, dansen, elkaar omarmen, liefhebben, werken … alles wordt zoveel intenser na de pijn.

Onze gevoelens zijn puur natuur en onderhevig aan de natuurwetten van ontstaan en vergaan. Net als het water een zijn eeuwige kringloop, vallend vanuit de hemel naar de aarde om uiteindelijk schoon, gezuiverd en onzichtbaar weer op te stijgen. Wanneer je beseft, dat het in ons gevoelsleven precies zo gaat en dat precies dít nodig is om te leven en te groeien, dan realiseer je je dat pijn inderdaad mooi is. Ook onze tranen vallen om ons uiteindelijk te verlichten, zodat we de zwaarte van de pijn niet altijd met ons mee hoeven dragen. Zodra we echt hebben losgelaten en ons naar beneden laten vallen, worden we opgevangen in de troostende schoot van moeder Aarde. Van daaruit zullen we op een onzichtbare manier herrijzen, ons weer licht en krachtig voelen. Tot er weer zwarte en pijn is die ons naar beneden trekt, die om loslaten van de hemelse lichtheid vraagt. Geen pijn kunnen en willen voelen betekent dus, dat er steeds grotere en zwaardere wolken boven je hoofd komen te hangen, zodat er op gegeven moment een zondvloed moet ontstaan.

Bij pijn hoort ook altijd verlangen. Het verlangen is de tegenspeler van de pijn. Niet beter of slechter, gewoon de andere kant van de medaille. Waar pijn is zijn namelijk ook altijd gedachtes en vermoedens, waar de pijn vandaan komt. Wanneer de pijn zich mag ontladen, meestal wanneer je huilt, dan spreekt je ziel tot je. Dat is dan geen piekeren, maar je voelt helder je gemis, je wens, je verlangen.

Pijn begint meestal klein, zo klein, dat we haar niet opmerken, omdat we geconditioneerd zijn, om kleine pijntjes iet serieus te nemen. Maar een kleine pijn vanuit je ziel betekent, dat je niet 100% goed bezig bent, maar misschien wel voor 80%. Je kunt dus weten, dat je op een gegeven moment zal moeten bijsturen. Als hiervan bewust bent, dan kun je je innerlijk voorbereiden op een kleinere of grotere switch. Tegelijk zal je ziel je van binnenuit ook wensen en verlangens laten voelen, hetgeen dat er mist, om voor 100% goed bezig te zijn. En als zich dan op gegeven moment een kans voor een kleine (of grote) verandering bied, dan ben je voorbereid, want je wist van tevoren, wat niet helemaal goed voelde en wat nog ontbrak. Daardoor ben je in staat om snel de juiste beslissing te nemen, om de kans te pakken in plaats van te lang te wachten, tot de kans weer voorbij is.

Begrijp je nu, waarom pijn durven voelen fijn is?

Wie pijn durft te voelen, realiseert zich tegelijk ook, wat mist in zijn bestaan. En pas wanneer je weet, wat je mist …. kun je ook vinden, wat je zoekt.

Je kunt je diepe pijn gebruiken als je innerlijk kompas. Want je pijn laat je weten, wat je mist en waar je naartoe moet. Daarbij kom je weer allemaal angsten tegen, dat je iets niet kunt, iets niet durft, je ergens voor schaamt … Maar dat is weer een volgend onderwerp!

Ik wens iedereen succes met pijn voelen. Ikzelf houd van mijn pijn en mis mijn pijn soms als inspiratiebron. Maar gelukkig komt na de blijheid altijd weer pijn,  en daar ben ik echt heel blij mee. Ben ik raar?

 

En hier nu nog de agenda voor de komende tijd!

Zondag 8 juli ….

…. om 13.30u en 15u sta ik in het Van-Heek-park te zingen met mijn WereldVrouwenKoor The Sista’s. http://www.culturelezondagenschede.nl/programma/wereldvrouwenkoor-the-sistas//

Superdruk word ook de komende week, want

Op dinsdag 10 juli…..

….. om 20.30u gaat het JazzSingers-project een klein optreden geven op de zangwerkplaats. We improviseren een circlesong, zingen solo Jazzstandards en improviseren zoveel mogelijk. Janina begeleid op piano en Anton Aukes op drums. Het zou leuk zijn, als jij ook een Jazzstandard kwam zingen. Gewoon de akkoorden meenemen en daar gaan we…..  (Het nieuwe seizoen JazzSingers-project begint op 11 september met Open les. We zoeken nog nieuwe medezangers. Meer info hier. )

Op donderdag 12 juli ….

…. om 18.30u hebben mij piano- en zangleerlingen weer voorspeeluurtje. Het is altijd erg kort, maar supermooi om van elkaar te zien, hoe je groeit.

Op zondag 15 juli …

…. is het weer Singin’ for Peace. Het is een laagdrempelig “meezing-optreden” van wereldmuziek en mantra’s. Van meditatief tot uitbundige Romaliedjes. Tweede stemmen verzinnen graag. Deze keer niet met Uli, maar met Georgette Nirmala Elders, die in het verleden muziekvoorstellingen heeft gegeven en met mij samen bij Sirenas de la Loba zingt. Entree: €10

Op donderdag 19 juli ….

…. gaan we met The Sista’s rond 19u de stad in, en op straat zingend het afgelopen fijne seizoen afsluiten. Dus, wie weet, kom je ons tegen…

In het nieuwe seizoen / na de zomervakantie …..

…. geef ik het Ukelele-jaarproject The Buskers in mijn eigen zangwerkplaats. Maandelijks zondag 13.15u-14.30u. Enige voorkennis is wél vereist!!! We oefenen Soulliedjes, bekend van de radio, zodat de meerderheid de liederen al kent en kan meezingen. Doel is om nieuwe akkoorden, nieuwe strums te leren, zodat je thuis creatief aan de slag kunt met jou eigen lievelingsliedjes. We treden ook twee keer per jaar op, direct na het oefenen. Als je meer informatie over dit jaarproject wilt kijk op mijn website. Het aanmeldingsformulier is hier.

…. start het JazzSingers-project voor Solo-Jazz-zangers op 11 september 19.30u met een Open les. Meedoen? Meer info op mijn website.

…. zing ik op 10 november in het Vestzaktheater samen met mijn JazzDuo Kluijtmans & Stopperka (John Kluijtmans: dwarsfluit, sopraan- en tenorsax, Janina Stopperka: zang en piano) en ook mijn zangtrio Sirenas de la Loba ( met Joyce Hellendoorn en Georgette Nirmala) zal erbij zijn. En ook het Ierse Folkduo Gerry & Port (Geert Maatjes & John Kluijtmans) doet mee.

….kun je je weer opgeven voor het nieuwe RomaZangweekend met Ida Kelarová. Het was weer fantastisch in juni om met Ida te zingen en met Oto te dansen. Ze kunnen zo goed uitleggen, waar het bij zingen/dansen in de essentie om gaat, dat ineens blokkades verdwijnen. De blokkades verdwijnen, omdat je beseft, dat het niet moeilijk is, maar dat je jezelf te hoge eisen oplegt, terwijl het niet om Kunst met grote K gaat, maar om je levensvreugde en je emoties eerlijk en oprecht uiten. Het komende zangweekend is van 26-28 april 2019 in Enschede. Aanmelden kan hier.

Ik wens iedereen een intense zomer met veel zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder …

Janina